نیلوفر مهرابی 1 سال قبل
سلام وقت بخیر.
ببخشید پسری ۱۱ ماه و ۳ هفته دارم که مراحل رشدش از نظر قد و وزن همه نرمال هستش و از ۶ ماه قشنگ نشستن رو کسب کرده.
وقتی رو سینه‌اش هست سرش و قشنگ بالا میگیره و خودشو با دستاش به عقب هول میده، ولی اصلا چهاردست و پا نمیره از حالت خوابیده میره رو شکم و پاهاش و حالت چهاردست و پا میکنه و باسنش و میده عقب و میگیره میشینه.
از ۱۰ ماه و نیم هم با واکر راه میره.
وقتی جایی و میگیره قشنگ می‌ایسته. تنها استرس و نگرانی دارم این هست که اصلا چهاردست و پا نمیره باهاش کار که می‌کنم، اصلا خوشش نمیاد و غر میزنه و اینکه نمیتونه از رو زمین بگیره بلند شه وقتی روی پاهای من نشسته قشنگ همه جارو میگیره بلند میشه ولی از رو زمین نمیتونه جای نگرانی داره ؟
درمورد راه رفتن هم خیلی تنهایی ترس داره وقتی با واکر هست یا من دوتا دستاش و گرفتم به سرعت و با علاقه راه میره و تند تند قدم برمیداره. یه دو سه روزی هم هست که با یه دست میگیرمش و راه میبرمش ولی وقتی دستش و رها میکتم چنان جیغ و گریه‌ای میکنه که من واقعا نگران شدم باید چیکارکنم ترسش برطرف بشه؟
رامین محمدی عضو سایت 1 سال قبل
با سلام و عرض احترام خدمت شما والد گرامی
پاسخ کوتاه سوال شما اینه که: خیر جای نگرانی نیست، بیشتر نگرانی من از بابت فشار روانی هست که شما دارید به فرزندتون میارید؛ در ادامه بیشتر توضیح میدم!
در صورت سوال شما چندین ایراد بزرگ وجود داره:
۱. شما فرزندتون رو علی‌رغم اینکه دوست نداره مجبور می‌کنید که چهار دست و پا بره؟!
۲. فرزند سالم شما چرا باید واکر داشته باشه و با اون راه بره؟
۳. چرا وقتی فرزند شما هنوز توانایی ایستادن مستقل رو کسب نکرده در حین راه بردن دستش رو رها می‌کنید تا این حد بترسه؟
در یک مقاله‌ای میخوندم که مشکل اصلی والدین کودکان زیر یک سال اینه که دوست دارن سریعتر کودک مراحل حرکتی مثل نشستن و ایستادن و راه رفتن رو کسب کنه تا بتونن ببرنش آتلیه و یا تووی خونه ازش عکس بگیرن و … .
در واقع منظور مقاله این بود که والدین خیلی جاها در روند رشد به خاطر رسیدن به آرزوها و ذهنیت‌های خودشون بدون در نظر گرفتن تفاوت‌های فرزندشون بهش فشار میارن و کودک رو دچار آسیب جسمی یا روانی می‌کنن!
اما با این مقدمه نسبتا طولانی برسیم به پاسخ اصلی شما:
۱. چهاردست و پا رفتن در مقالات چند سال اخیر مشخص شده که جزو مراحل اصلی رشد نیست و بعضی کودکان بدون طی مراحل چهار دست و پا به مراحل بالاتر میرسن و مشکلی هم از این بابت وجود نداره، پس لطفا در مورد چهار دست و پا فشار رو از روی کودکتون بردارید.
۲. لطفا واکر رو هرچه زودتر از دسترس فرزندتون دور کنید؛ بچه سالم نیازی به واکر نداره! به جای اون سعی کنید روی دیوار همسطح با صورتش وسایل و اسباب بازیهایی رو نصب کنید که کنار دیوار سرپا وایسه و با اونها بازی کنه و کنار دیوار به پهلو راه بره. این روش خیلی موثرتر و سالم‌تر از راه رفتن با واکر هست.
۳. به هیچ عنوان فرزندتون رو تا ایستادن مستقل رو کسب نکرده مجبور یا ترغیب به راه رفتن نکنید. اول مستقل باایسته و بعد خودش شروع به راه رفتن میکنه.
۴. یک مقاله مفصل در همین وب‌سایت ما هست که لینکش رو در ادامه براتون قرار میدم که حتما فیلم‌هاش رو مفصل نگاه کنید:
براساس اطلاعات اون مقاله کودک شما در مرحله جهارم حرکتی قرار داره که بیشتر از اینکه جنبه رشد جسمیش مهم باشه جنبه رشد روانیش مهمه، اینکه فرزند شما در این مرحله باید بین ترس و شجاعت دائما در رفت و برگشت باشه!
ترس جداشدن از تکیه‌گاه‌های جسمی( دیوار، میز و شما) و عاطفی( مراقبین) و شجاعت جداشدن و مستقل راه رفتن و دور شدن از این تکیه‌گاه‌ها.
در این مرحله اگر هرگونه استرسی به کودک وارد بشه و یا مجبورش کنید، روند راه رفتنش رو چند ماه به عقب انداختید و فرزندتون این مرحله رشد روانی رو به خوبی طی نمی‌کنه و دچار اضطراب میشه که ممکنه مدتها باهاش باقی بمونه.
بهتره در این مرحله شما امن بمونید و هرجایی که نیاز داشت و یا درخواست کرد بهش کمک کنید تا کم‌کم شجاعتش در یک فضای امن و حامی رشد کنه و بتونه به ترسش غلبه کنه؛ اون موقع دیگه نیازی به شما نیست و خودش شروع میکنه به تست کردن راه رفتن مستقل.
یادتون نره شما باید در این مرحله استرس و امیال و آرزوهاتون رو کنترل کنید تا فرزندتون به خوبی و درکمال آرامش این مرحله رو رد کنه.
امیدوارم پاسخ‌هام مناسب بوده باشه.
با احترام
رامین محمدی
لینک مقاله‌ای که گفتم حتما ببینید: