معرفی خدمات گفتاردرمانی در درمان لکنت در کلینیک رویش پرند

خدمات گفتاردرمانی کلینیک رویش پرند در درمان لکنت زبان

کلینیک کاردرمانی، گفتاردرمانی و توانبخشی رویش پرند با ارائه کامل‌ترین تیم درمان توانبخشی در محدوده شهرستان رباطکریم و زرندیه افتخار دارد که تنها مرکز سطح منطقه باشد که پرسنل واحد گفتاردرمانی آن به صورت تخصصی برای درمان لکنت آموزش دیده‌اند و خدمات درمان لکنت زبان را در بالاترین سطح ممکن ارائه می‌دهند.

اگر به تازگی متوجه لکنت فرزند خود شده‌اید و یا می‌خواهید در مورد لکنت زبان اطلاعات بیشتری را کسب کنید مقاله‌ای که در ادامه می‌آید، توسط دپارتمان گفتاردرمانی کلینیک ما ترجمه شده است؛ که می‌تواند کمک شایانی به شما در یافتن مسیر درست درمان این عارضه انجام دهد. پس با ما همراه باشید:

در صورتی که لکنت داشته باشیم صحبت کردن با مردم می تواند سخت باشد. ممکن است شما بر روی کلمات یا صداهای خاصی گیر کنید. ممکن است احساس تنش یا ناراحتی کنید.

برای جلوگیری از لکنت ممکن است کلمات را تغییر دهید. آسیب‌شناسان گفتار و زبان می‌توانند در این زمینه به شما کمک کنند.

در مورد لکنت زبان

همه ما گاهی اوقات به طور روان صحبت نمی‌کنیم. ممکن است “ممممم” یا “عهههه” یا “درواقع”را به آنچه می‌گوییم اضافه کنیم؛ یا ممکن است بیش از یک بار صدا یا کلمه‌ای را بگوییم.

این ناروانی‌ها طبیعی است اگر هر چند وقت یکبار اتفاق بیفتد. وقتی دفعات زیادی روی می‌دهد، ممکن است لکنت زبان باشد.

افرادی که لکنت زبان دارند ممکن است انواع ناروانی‌های زیر را داشته باشند:
• قفل(بلاک): این نوع در شروع بیان کلمه اتفاق میوفتد و شما نمی‌توانید آن کلمه را بیان کنید. ممکن است مدت طولانی مکث کنید یا نتوانید صدا را تولید کنید. به عنوان مثال، “من یک…… شیرینی می‌خواهم.”

• کشیده گویی:

ممکن است مدت طولانی مانند “طووووووووووووطی” صدایی را کشیده بیان کنید.

• تکرارها:

ممکن است بخش‌هایی از کلمات مانند “طوطوطوطوطی” را تکرار کنید.

لکنت زبان می‌تواند روز به روز تغییر کند.

لکنت زبان می‌تواند روز به روز تغییر کند. ممکن است امروز کاملا روان صحبت کنید و فردا روز شما نباشد و لکنت بیشتری داشته باشید. استرس یا هیجان می‌تواند منجر به لکنت بیشتر شود.
تاثیرات لکنت زبان بیش از قفل یا تکرار در گفتار شماست. این عارضه می‌تواند باعث شود که بدن خود را جمع و منقبض کنید یا برای صحبت کردن تقلا و تلاش کنید. لکنت زبان ممکن است در نحوه گفتگو با دیگران باشد.

ممکن است بخواهید لکنت زبان را پنهان کنید. بنابراین، شما ممکن است از برخی از کلمات خودداری کنید یا از صحبت کردن در برخی شرایط خودداری نمایید. به عنوان مثال، اگر صحبت کردن با تلفن باعث لکنت بیشتر شود، ممکن است از انجام این کار سر باز بزنید و سعی کنید نیازهای ارتباطی خود را به روشی دیگر برطرف کنید.

نشانه‌های لکنت

انواع ناروانی های زیر در هنگام لکنت زبان رخ می دهد:

• تکرارهای کلمه‌ای – “من من من من من یک نوشیدنی می خوام.”
• تکرار کلمات یک هجا – “چا چا چا چایی بده”.
• کشیده گویی: بــــــــــــــــــــیا بریم.
• قفل یا بلاک: “(مکث) بیا اینجا.”

علت کاملا مشخصی برای لکنت زبان وجود ندارد.

علل لکنت زبان

لکنت زبان معمولاً بین ۲ تا ۶ سالگی شروع می‌شود. بسیاری از کودکان دوره‌های عادی ناروانی را طی می‌کنند که کمتر از ۶ ماه به طول می‌انجامد. لکنت طولانی‌تر از این ممکن است به درمان نیاز داشته باشد.
علت کاملا مشخصی برای لکنت زبان وجود ندارد. دلایل احتمالی موارد زیر را شامل می شود:

• سابقه خانوادگی:

بسیاری از افرادی لکنتی یکی از اعضای خانواده‌شان هم لکنت زبان دارد.
• تفاوت‌های مغز: افرادی که لکنت دارند ممکن است تفاوت‌هایی در نحوه عملکرد مغز در هنگام گفتار داشته باشند.

در  ادامه چند عامل خطر برای لکنت زبان آورده شده است:

• جنسیت:

پسران با احتمال بیشتری از دختران لکنت دارند.

• الگوهای بازیابی خانواده:

کودکانی که یکی از اعضای خانواده آنها لکنتی بوده و دیگر لکنتی نمی‌کند، به احتمال زیاد متوقف می‌شود.

• روحیه و خلق و خوی:

برای کودکانی که لکنت دارند، خلق‌و‌خوی و مزاجشان(نحوه مواجهه و کنار آمدن با پدیده‌ها و حتی وقایع جدید) ممکن است به لکنت بیشتر منجر شود. سرخوردگی و ناامیدی یا تنش می‌تواند باعث ناروانی بیشتر شود. هیجان‌زدگی یا عجله می‌تواند باعث لکنت بیشتر شود.

ممکن است اگر افراد دیگر شما را اذیت کنند یا به گفتار شما توجه نشان دهند، لکنت بیشتری داشته باشید.

ممکن است لکنت باعث شرمندگی شما شود. یا ممکن است از صحبت کردن احساس نگرانی بیشتری کنید.

• برخی از وقایع زندگی ممکن است لکنت زبان را “تحریک کند”. به عنوان مثال ، یک کودک خردسال ممکن است وقتی سریع کلمات جدید یاد می گیرد (دوره انفجار واژگان) لکنت زبان را شروع کند. او ممکن است بتواند یک یا دو کلمه روان صحبت کند، اما در ادا کردن و استفاده از جملات طولانی لکنت کند.
چه زمانی برای فرزند خود راهنمایی بگیرید؟

آیا کودک شما لکنت دارد؟

شما باید هر چه سریعتر از یک آسیب شناس گفتارو زبان یا SLP کمک بگیرید.
کمک‌های اولیه می‌تواند احتمال لکنت کردن فرزند شما را کاهش دهد.
اگر اتفاقات زیر رخ دهد باید به گفتاردرمان مراجعه کنید:

۱٫ لکنت فرزند شما ۶ تا ۱۲ ماه یا بیشتر به طول انجامیده است.
بسیاری از کودکان در گفتار خود ناروانی‌هایی دارند. اما اگر به نظر می‌رسد کودک شما بیش از ۶ ماه لکنت دارد، باید با آسیب‌شناس گفتار و زبان وفت ملاقات تنظیم کنید.

۲٫ فزرند شما با وجود داشتن سن بالاتری شروع به لکنت می‌کند.
اگر فرزند شما بعد از ۳ سالگی لکنت زبان را شروع کند احتمالاً دوام بیشتری خواهد داشت.

۳٫ کودک شما با شدت بیشتری نسبت به قبل لکنت می‌کند.
به فرزندتان گوش کنید و توجه داشته باشید که چند بار او لکنت می‌کند. اگر لکنت زبان در همان حالت باقی بماند یا بدتر شود، به گفتاردرمان (SLP) مراجعه کنید.

سابقه خانوادگی لکنت زبان وجود دارد.

آیا کسی در خانواده شما نیز لکنت دارد؟ فرزند شما ممکن است در معرض خطر لکنت زبان قرار داشته باشد.

۵٫ فرزند شما اختلال گفتاری یا زبانی دیگری دارد.
آیا فرزند شما در پیگیری دستورالعمل ها یا پاسخ دادن به سؤالات دچار مشکل است؟ آیا او در گفتن صداها به وضوح مشکل دارد؟ این ممکن است نشانه‌هایی باشد که لکنت دوام خواهد داشت.

یک گفتاردرمانگر می‌تواند در ارزیابی مهارت‌های گفتاری و زبانی کمک کند.

۶٫ فرزند شما هنگام صحبت کردن تلاش می‌کند.
ممکن است فرزند شما در لکنت زبان دچار مشکل شود. او ممکن است با فشار و تلاش گفتاری صحبت کند. اگر فرزند شما از صحبت کردن خودداری می‌کند یا به شما می‌گوید صحبت کردن خیلی سخت است، به گفتاردرمانگر مراجعه کنید.

۷٫ گفتار کودکتان، شما یا خانواده شما را نگران می‌کند.
آیا از گفتار فرزندتان نگران هستید؟ آیا یکی دیگر از اعضای خانواده در مورد گفتار فرزندتان چیزی گفته است؟ آسیب‌شناس گفتار و زبان می‌تواندبررسی کند که آیا کودک شما لکنت دارد یا خیر.

ارزیابی لکنت

گفتن اینکه کودک شما لکنت دارد آسان نیست. لکنت زبان فرای از ناروانی‌های گفتاری است، بنابراین ملاقات با یک گفتاردرمانگر برای ارزیابی بسیار مهم است. این متخصصین موارد زیر را بررسی می‌کنند:
• تعداد ناروانی‌هایی که از نوع لکنت زبان هستند.

• انواع ناروانی‌ها

• چگونه فرزند شما هنگام لکنت واکنش نشان می‌دهد؟ آیا او ناراحت است؟

• کودک شما به چه روشی سعی می‌کند گفتار خود را “اصلاح” کند؟ آیا او دوباره شروع به صحبت می‌کند؟ دست از حرف زدن برمی‌دارد؟

• چگونگی لکنت زبان بر نحوه گفتگوی کودک شما یا بازی با دیگران تأثیر می‌گذارد؟

• آیا لکنت زبان باعث می‌شود عملکرد فرزندتان در مدرسه تحت تاثیر قرار بگیرد؟

آسیب‌شناس گفتار و زبان از این اطلاعات برای تصمیم‌گیری در مورد لکنت فرزند شما استفاده می‌کند.

ممکن است کودک شما کلمات زیاد یا صداهای جدید گفتاری را یاد بگیرد. این می‌تواند باعث شود که او صداها یا عبارات را تکرار کند، که طبیعی است. این متخصصین می‌توانند تفاوت بین این نوع ناروانی‌ها را از لکنت زبان تمییز دهند.
آنها همچنین مهارت‌های گفتار و زبان کودک شما را ارزیابی می‌کنند. گفتاردرمان نحوه برقراری ارتباط کلامی و استفاده از کلمات و اینکه چطور از افکار خود برای برقراری گفتگو بهره می‌برد را ارزیابی خواهد کرد.

درمان لکنت
روش‌های مختلفی برای کمک به لکنت زبان وجود دارد.

یک تیم درمانی معمولاً شامل گفتاردرمان شما، فرزند شما، سایر اعضای خانواده و معلم فرزند شما می‌باشد. درمان به هر یک یا همه موارد زیر بستگی دارد:
• مهارت گفتاری و زبانی فرزند شما.
• شدت لکنت کودک شما چقدر است.
• چگونه فرزند شما هنگام لکنت واکنش نشان می‌دهد.
• چقدر لکنت زبان در زندگی روزمره فرزند شما تأثیر می‌گذارد.
• چگونه دیگران هنگام کودکی نسبت به فرزند شما واکنش نشان می‌دهند.

برای کودکانی که ۶-۲ سال دارند، ممکن است معالجه روی هر یک از این دو مورد متمرکز شود:

۱٫ رویکرد مستقیم – با کودک کار می‌کند تا نحوه صحبت او را تغییر دهد.
۲٫ رویکرد غیرمستقیم – یافتن راه‌هایی که برای صحبت کردن با فرزندتان آسان‌تر است. این ممکن است شامل کند شدن گفتار شما و پرسیدن سؤالات کمتر باشد.

در صورتی که نیاز به تعیین وقت برای ارزیابی مشکلات لکنت خود دارید  بر روی دکمه زیر کلیک کنید:

برای مشاهده سایر خدمات ما بر روی نوشته‌های زیر کلیک کنید