تمرینات تعادلی در کودک آسیب‌مغزی در جلسات‌کاردرمانی
النا خانوم با تشخیص آسیب مغزی در این فیلم تمرینات تعادلی که باعث بهبود کنترل مرکز ثقل میشه رو داره انجام میده.
در رویکرد بوبت جدید یکی از مراحل رشدی هر کودکی مرحله کسب کنترل وضعیت‌ها و حرکات با عنصر ارتفاع است. یعنی کودک بتونه به راحتی مرکز ثقلش که در محدوده کمر قرار داره رو در ارتفاع در جهات مختلف حرکت بده بدون اینکه تعادلش دچار مشکل بشه. این حرکات جزو حرکات سه بعدی هستند که از سخت‌ترین حرکات ممکن می‌باشند و نیاز به مهارت حرکتی بالایی دارند.
در کودکانی مانند النا که کنترل تعادل و هماهنگی حرکات مشکل دارد، یکی از مراحل تمرینی اصلی بعد از کسب مراحل قبلی مرحله توانایی تغییر محل مرکز ثقل (که در ناحیه کمر قرار دارد) در جهت عمودی می‌باشد. در فیلم می‌بینید که النا در انجام این امر به کنترل خوبی رسیده اما هنوز با حداکثر توانایی ممکن برای خودش فاصله داره( ما هر کودکی و میزان پیشرفت و ظرفیتش برای کسب هر مهارتی رو با خودش می‌سنجیم) و ما امیدواریم که بتونیم به اون مرحله برسیم.
هماهنگی دو دست نکته بارز و ارزشمند فیلم
همونطور که در فیلم مشخصه النا با تمرکز و تلاش زیاد میتونه دو تکه تخم‌مرغ رو از هم جدا کنه، این مهارت نیاز به هماهنگی چشم و دست و همچنین هماهنگی دوطرفه( دو دست با هم) داره که در کودکانی با تشخیص النا بسیار کار سخت و انرژی‌بریه و بدست آوردن این مهارت نیاز به دوره‌های طولانی مدت کاردرمانی داره، البته کاردرمانی که در اون کودک با علاقه خودش فعال باشه.
اهمیت علاقه کودک به جلسات درمانی
نکته مهم دیگه‌ای که در رویکرد بوبت جدید بهش اهمیت ویژه‌ای داده میشه، علاقه کودک به جلسات درمانی و فعالیتیه که به عنوان بازی یا فعالیت‌درمانی انتخاب میشه.
واقعیت اینه که النا در بدو ورود به مرکز ما علی‌رغم حضور در مرکز توانبخشی دیگری، از اعتمادبنفس پایینی برخوردار بود و حتی ترس زیادی از حضور در جلسات کاردرمانی داشت.
زمان زیادی طول کشید تا ما بتونیم اعتماد از دست رفته رو به کودک برگردونیم و همچنین با شناسایی علایق و توانایی‌هاش، تمایلش به حضور در جلسات رو بیشتر کنیم. تعیین برنامه‌درمانی براساس علایق کودک یکی از ویژگی‌های بارز یک برنامه‌درمانی حرفه‌ای و به روزه که باعث میشه کودک از همه توان و انرژیش برای بهره بردن از جلسه درمانی استفاده کنه.
به نظرم اوج آرزوی هر پدرو مادری خوشحالی و شاد بودن فرزندشه، کاردرمانگران هم از این قاعده مستثنی نیستند و اگر کودک در جلسه خوشحال باشد به این معنی است که کار و وظیفه خود را به درستی انجام داده‌اند و در مسیر درستی قرار دارند.
صدالبته پیشرفت کودک در مهارت‌های رشدی در کنار خوشحال بودن و علاقه داشتن به جلسات توانبخشی در کنار هم باید مد نظر قرار گیرد.
حصول این مهم مقدور نیست مگر با صبر و حوصله و همکاری خوب میان تیم درمان و خانواده کودک.
