راهکارهای کاردرمانی برای کمبود وقت والدین
اگر شما هم در انجام برنامه‌های درمانی کودکتان مشکل دارید و با کمبود وقت مواجه هستید در مقاله زیر بنا به تجارب روزانه خود در مواجهه با خانواده‌های دارای کودکان با مشکلات رشدی به راهکارهای کاردرمانی برای کمبود وقت والدین می‌پردازیم.
معمولاً خانواده‌هایی که از کمبود وقت برای انجام کارهای کودک گله‌مند هستند در موارد زیرمشکل دارند:
۱. انگیزه:
تجربه نشان داده‌است که یکی از دلایل اصلی انجام ندادن برنامه‌های درمانی در منزل نداشتن انگیزه کافی از سوی مراقبان کودک است.
بیشتر والدینی که انگیزه‌ای برای انجام دادن برنامه‌های درمانی در منزل ندارند، دنبال بهانه‌تراشی و توجیه خود هستند. یکی از بهانه‌های رایج که این والدین از آن یاد می‌کنند نداشتن وقت کافی است.
در واقع این والدین این نکته را در نظر نگرفته‌اند که با توجه به طولانی بودن فرایند توانبخشی طبیعی است که هرفردی با افت انگیزه مواجه شود.
پس باید برای بازیابی انگیزه خود منابع پایدار و در دسترسی را پیدا کنند که در زمانهای افت انگیزه به آن منابع مراجعه کرده و سطح انگیزه خود را بالا ببرند.
یکی از وظایف درمانگران کمک به والدین برای پیدا کردن این منابع بازیابی انگیزه است. در بعضی از موارد والدین نسبت به اینکه این مسئله تنها ناشی از نداشتن انگیزه است آگاهی ندارند اما درمانگران با تجربه کافی از لحاظ علمی و تجربی در مواجهه با این چنین مواردی می‌توانند آگاهی‌های لازم را به خانواده بدهند.
۲. نداشتن خلاقیت وانعطاف‌پذیری در انجام کارها:
بعضی از والدین برای انجام برنامه‌های‌درمانی به دنبال یک زمان خاص می‌گردند و در واقع برای شروع و انجام این برنامه‌ها یک سری مقدمات را در ذهن خود دارند.
به این والدین معمولا ًتوصیه می‌شود که به دنبال راهکارهایی برای تلفیق و شبیه‌سازی برنامه‌های درمانی با کارهای روزمره منزل و یا محیط زندگی باشند که در حین اینکه کارهای دیگر را انجام می‌دهند، برنامه‌های درمانی کودک را هم پیاده کنند.
به عنوان مثال اگر درمانگر از شما خواسته است که برای بهبود مهارت‌های دست کودک در منزل، انواع گرفتن مثل گرفتن لیوان را با کودک کار کنید، می‌توانید در حین آشپزی تمام مواردی که لازم است به محتوای غذای شما اضافه شود را داخل لیوان ریخته و از کودک بخواهید محتوای لیوان را در داخل ظرف غذا خالی کند.
در واقع با این خلاقیت کوچک شما هم کارهای منزل را انجام داده‌اید و هم برنامه درمانی کودک را به شیوه‌ای خلاقانه پیاده‌سازی کرده‌اید.
در موقعیت‌های این‌چنینی علاوه بر اینکه برنامه درمانی کودک را انجام داده‌اید؛ حس مشارکت و کفایت در انجام کارهای منزل را هم به کودک القا کرده‌اید.
بعضی دیگر از مراقبان کودکان بسیار چارچوب‌مند و قانون‌مدار هستند و در واقع فقط یک زمان خاص را برای انجام برنامه‌های درمانی در نظر می‌گیرند.
یکی از اصول توانبخشی استفاده از بیست و چهار ساعت طول روز برای پیشبرد برنامه‌های درمانی است.
والدین موفق دائما ذهن خود را درگیر پیدا کردن راههای جدید برای پیاده‌سازی برنامه‌های درمان در ساعات معمول زندگی کودک می‌کنند و بعد از مدتی به برنامه‌های بسیار مناسب و سازگاری با شرایط زندگی خود دست پیدا می‌کنند. بنابراین هیچ محدودیتی در زمان انجام برنامه‌های درمانی برای خود قائل نشوید.
کوچکترین فرصتی که برایتان پیش می‌آید را به بوته آزمایش بگذارید تا ببینید می‌تواند به عنوان یکی از مراحل درمان کودک استفاده شود یا خیر.
البته موارد جدیدی را که به ذهنتان می‌رسد با درمانگران در میان بگذارید.
۳. مشورت نگرفتن از درمانگران :
یک کاردرمانگر به طور معمول روزانه با حداقل پنج تا ده خانواده مواجه خواهد بود. در خلال این ملاقات‌ها تجربه‌های بسیاری برای ارائه برنامه‌های درمانی متنوع و متناسب با شرایط خانواده‌های مختلف به دست خواهد آورد.
حتما در مورد برنامه زندگی روزانه خود و نحوه استفاده از زمان برای انجام برنامه‌های درمانی در منزل با کاردرمانگر مشورت کنید. در اکثر مواقع ایشان می‌توانند با ارائه یکسری راهکارهای ساده چارچوب‌های ذهنی شما را تغییر داده و افق‌های جدیدی را برای تطابق برنامه‌های درمانی با زندگی هر خانواده‌ای به شما ارائه دهند.
۴. نداشتن اولویت‌بندی در انجام امور زندگی:
شاید بیان این نکته جزو بدیهیات باشد اما با توجه به تکرار زیاد آن در والدین مراجعه‌کننده خوب است که تاکید مجددی به آن شود. در مشاوره‌هایی که به والدین مختلف ارائه می‌دهم یک نکته همیشه به صورت برجسته دیده می‌شود؛ اکثر والدین تصویر واضحی از اولویت‌های زندگیشان ندارند.
به عنوان مثال مورد بسیار شایعی که در مشاوره‌های اخیر دیده‌ام این است که والدین زیادی مخصوصا والدین جوان روزانه چندین ساعت را صرف چرخیدن بی‌حاصل در فضای اینترنت و شبکه‌های مجازی می‌کنند اما بیان می‌کنند که نیم‌ساعت وقت برای انجام برنامه‌های درمانی در منزل را نداریم.
خوب است که در اولین فرصت مقتضی با خودمان خلوت کنیم و اولویت‌های زندگیمان را بررسی کنیم و آنها را بنویسیم و ببینیم کودکمان در کجای این مختصات قرار دارد. شاید خود نوشتن اولویتها واقعیت‌های بسیار جالبی را برای ما روشن کند.
نوشتن معجزه می‌کند حتما امتحانش کنید.
این مقاله از متن کتاب کودک توانمند من استخراج شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نسخه چاپی یا الکترونیکی کتاب بر روی عکس‌هایزیر کلیک کنید:
معرفی کتاب کودک توانمند من در سایت نی‌نی سایت معروف‌ترین سایت کودک و نوزاد در کشور
