کنترل سروگردن در کاردرمانی کودک با تشخیص میوپاتی
شرح حال کودک
محمد پارسا حدود دو سال و سه ماه سن داره و بعد از یک دوره آزمایش‌های مختلف ژنتیک هنوز تشخیصش در مورد نوع میوپاتی قطعی نشده.
میوپاتی انواع بسیار متنوعی داره و همگی این انواع ناشی از اختلالات ژنتیک هستند که در سنین مختلف با ضعف عضلانی در قسمت‌های مختلف بدن خودشونو نشون میدن.
از انواع معروف میوپاتی که میشناسیم میتونیم به دیستروفی عضلانی دوشن و بِکر اشاره کنیم.
با توجه به مطالعاتی که در مورد مشکل محمد پارسا داشتیم و تجربه کلینیکیمون به نظر می‌رسه که نوع میوپاتیش از نوع “میوپاتی هسته” (Core Myopathy) باشه. در این نوع میوپاتی مشکلات هایپوتونی( شُلی عضلات) و ضعف شدید عضلانی در دوره نوزادی، دفورمیتی و بدشکلی قفسه سینه، اسکولیوز و انحراف ستون فقرات و کنتراکچر یا خشکی‌های مفصلی دیده میشه که در محمد پارسا ما هایپوتونی و خشکی مفاصل و همچنین تاخیر شدید رشد مهارت‌های ذهنی و شناختی رو همراه با مشکلات گوارشی رویت کردیم.
با توجه به مطالعاتی که در مورد مشکل محمد پارسا داشتیم و تجربه کلینیکیمون به نظر می‌رسه که نوع میوپاتیش از نوع “میوپاتی هسته” (Core Myopathy) باشه. در این نوع میوپاتی مشکلات هایپوتونی( شُلی عضلات) و ضعف شدید عضلانی در دوره نوزادی، دفورمیتی و بدشکلی قفسه سینه، اسکولیوز و انحراف ستون فقرات و کنتراکچر یا خشکی‌های مفصلی دیده میشه که در محمد پارسا ما هایپوتونی و خشکی مفاصل و همچنین تاخیر شدید رشد مهارت‌های ذهنی و شناختی رو همراه با مشکلات گوارشی رویت کردیم.
توضیحات فیلم
در فیلم میبینید که کودک کنترل سر و گردن خوبی رو پیدا کرده و میتونه دستهاش رو به خوبی حرکت بده و حتی دست بزنه.
از طرف دیگه یک مهارت دیگه‌ای که جدیدا کسب کرده مهارت شناخت ریتم هست که میبینید که با دست زدن با آهنگ ریتمیک اسباب‌بازی همراهی می‌کنه.
در رویکرد بوبت جدید یک سال اول رشد کودک به چهار بخش کلی تقسیم میشه، که محمد پارسا درسته که دوسال و سه ماه سن داره اما در مرحله دوم رشدی بوبت جدید قرار داره.
در این مرحله کودک بعد از اینکه در مرحله اول مرکز بدنش رو می‌شناسه باید در مرحله دوم رشدی بتونه به راحتی از خط وسط بدنش خارج بشه و دوباره به خط وسط برگرده که در فیلم میبینید که محمد پارسا به راحتی وزن رو از یک دست به دست دیگه منتقل می‌کنه و دوباره به حالت اولش برمی‌گرده.
مسئله مهم دیگه در مرحله دوم، رشد تون عضلات ضدجاذبه است که در پشت بدن قرار دارن و شامل عضلات پشت گردن، پشت بدن، کمر، باسن، ران و ساق میشن اهمیت رشد و قوی شدن این عضلات در مراحل سه و چهار رشدی بوبت که کودک وضعیت‌های رشدی برخلاف جاذبه رو به خودش می‌گیره بسیار زیاده.
فواید وضعیت دمر(خوابیده به شکم) برای رشد کودکان
یکی از بهترین حالت‌هایی که باعث رشد قدرت این عضلات میشه وضعیت دمر یا خوابیده به شکمه. در این وضعیت کودک مجبور میشه برای تنفس کردن، دیدن محیط اطراف، دنبال کردن صداها، ارتباط برقرار کردن، بازی کردن و … سرش رو بالا بیاره و شروع رشد قدرت عضلات ضد جاذبه همین بالا آوردن سر در وضعیت خوابیده به شکمه.
علاوه بر رشد قدرت عضلات ضد جاذبه در وضعیت دمر کودک در این وضعیت فرصتی پیدا می‌کنه که بهتر دست‌هاشو از طریق دهنش بشناسه و دستهاش رو به راحتی به دهنش ببره.
فواید بردن دست به دهن توسط نوزاد
برخلاف تصور بعضی از والدین و عموم جامعه بردن دست‌ها به دهن در یک سال اول نه تنها مشکلی نداره بلکه جزو موارد مهم و ضروری رشد محسوب میشه؛ چون اگر کودک بتونه دست‌ها رو به دهن ببره در واقع دست‌ها رو به مرکز بدنش نزدیک کرده که به شناخت بیشتر مرکز بدن کمک می‌کنه و بعد از اینکه تونست دستهاش رو به دهنش ببره در مرحله بعد وسایل و اشیا رو به دهنش میبره که باز برای رشدش بسیار مفید خواهد بود.
از فواید دیگر وضعیت دمر این است که کودک میتونه کنترل بیشتری روی محیط اطراف داشته باشه. در وضعیت طاق باز یا خوابیده به پشت کودک میدان بینایی محدودی داره و بیشتر سقف رو می‌بینه اما در حالت خوابیده به شکم میتونه محیطش رو بهتر بررسی کنه و از محیطش یاد بگیره.
از دیگر فواید حالت دمر وزن انداختن کودک بر روی دست‌هاشه که باعث میشه عضلات شانه و ناحیه گردن تقویت بشن و آمادگی تحمل وزن برای مراحل بالاتر مثل چهاردست و پا رفتن یا نشستن رو کسب بکنن.
کف دست‌های نوزاد نیاز داره که دائما اجسام و بافت‌های با جنس‌های مختلف رو لمس کنه تا به رشد حس لامسه دست‌ها کمک کنه وضعیت دمر بسیار بیشتر از وضعیت طاق باز این فرصت رو به کودک میده که با دستهاش زمین و بافت‌های موجود در اطرافش رو لمس کنه و به رشد هرچه بهتر حس لامسه کمک کنه.
توصیه‌های لازم به خانواده‌ها برای وضعیت دمر(خوابیده به شکم)
ما به خانواده‌ها توصیه می‌کنیم که از همان بدو تولد، کودک رو روزانه به حالت دمر بذارن چون فواید اون بسیار زیاده؛ اما بهتره در شش ماه اول قرار گرفتن در وضعیت دمر با حضور یک مراقب صورت بگیره که کودک تحت نظر باشه و به خاطر ضعف عضلات تنفسی تنفسش دچار مشکل نشه.
